वा र अथवा या कविता / सुमन पोखरेल
मैले लेख्न शुरू गरेको, र तपाईँले पढ्न थाल्नुभएको अक्षरहरूको यो थुप्रो एउटा कविता हो । मैले भोलि अभिव्यक्त गर्ने, र तपाईँले मन लगाएर वा...
हरेक बिहान / सुमन पोखरेल
हरेक बिहान रक्ताम्य खबरहरूसँगै ब्यूँझन्छु र सशङ्कित हुँदै छाम्दछु आफूलाई आफैँ हो कि हैन भनेर। कृतज्ञता व्यक्त गर्दछु आफ्नो एकमात्र...
घूमनेवाली कुर्सी पे एक अंधा / भूपी शेरचन
भर दिन खुश्क बाँस की तरह खुद का खोखले वजुद पे उँघकर, पछता कर भर दिन बीमार चकोर की तरह खुद के सीने पे खुद ही चोंच मारमार कर, जख्मों को...
Children
Even if they try to pluck it, the flower submits itself onto their hands. If it happens to prick their heels, the thorn scorns itself all...
केटाकेटी / सुमन पोखरेल
टिप्न खोजे मात्र भने पनि तिनका कोमल हातमा आफैँ सरिदिन्छ फूल हाँगाबाट, तिनका ससाना पाउबाट टेकिए आजीवन आफैँलार्इ धिक्कार्छ काँढा। सोचीसोची...
गर्मी / सुमन पोखरेल
गर्मी आफ्नो उत्कर्षबाट अझ मास्तिर उक्लँदो छ, मानौँ कसम खाएको छ तमाम थर्मामिटरहरू नफुटाइकन तल नओर्लिने। हावा यता छिर्न मन गरिरहेको छैन,...
रुख – १ / सुमन पोखरेल
म हेरिरहेको छु रुखलार्इ। रुख टुक्राटुक्रामा बाँच्दैन। जबसम्म बाँच्छ, जीवनलार्इ सम्पूर्णतामा आफूमा समाहित गरेर बाँच्छ। घाममा घाम खान पाए...
रुख – २ / सुमन पोखरेल
हाँगामा चढेर प्रदर्शित गरे आफूलार्इ र बैठक र मन्दिर चहार्दै हराए फूलहरू। कुनै आकारमा अटाउन नसकेर बेठेगान दौडिरहे नदीहरू। असङ्ख्य गन्तव्य...