बाँचिरहेँछु सँधै बेहोसी मै / सुमन पोखरेल
बाँचिरहेँछु सँधै बेहोसी मै
के छ अघिपछि मलाई होस छैन
मातेर हिँडने रहर कहाँ हो र
सँधै नै नबाँच्ने ठहर कहाँ हो र
जीवनलाई कतै समाऊँ भनेर
एक सुस्केरा थकाइ मेटाऊँ भनेर
आफैँलाई बिर्सी सँधै बेहोसी मै
किन खोज्छु म तिम्रो अँगालो
नसोध मलाई, मलाई होस छैन
एक अंश जीवन सँधै नै मबाट
मलाई पीडा दिई च्यातिएर भाग्छ
बाँच्नै नदिई छोडिगयो भनी
जोडिई मसँग टुक्री भाग्यो भनी
जताजतै खोजी सँधै बेहोसी मै
किन दुख्छु एक्लै यसरी मातेर
नसोध मलाई, मलाई होस छैन
Related Posts
See Allमैले लेख्न शुरू गरेको, र तपाईँले पढ्न थाल्नुभएको अक्षरहरूको यो थुप्रो एउटा कविता हो । मैले भोलि अभिव्यक्त गर्ने, र तपाईँले मन लगाएर वा...