पिरतिका फूलहरूको / सुमन पोखरेल
पिरतिका फूलहरूको एउटा नदी बगाउँला
तिनैको सुवासको बतास म बहाउँला
मेरो अनुरोधलाई स्विकारी देऊ तिमी
मनको ढोका एकपल्ट उघारी देऊ तिमी
जूनको किरण झैँ माया लिएर आउँला
मनमा भएका मेरा भावना सुनाउँला
नजिक आउनु पर्दैन टाढै तिमी बस्नु
तर प्रेमको गाँठो दह्रो गरी कस्नु
अनुरागको वष्रातमा भिजि दिन बिताउँला
साथसाथै हिँड्दै टाढा टाढा जाउँला
Related Posts
See Allमैले लेख्न शुरू गरेको, र तपाईँले पढ्न थाल्नुभएको अक्षरहरूको यो थुप्रो एउटा कविता हो । मैले भोलि अभिव्यक्त गर्ने, र तपाईँले मन लगाएर वा...