चर्केको मुटु केले टाल्नु / सुमन पोखरेल
चर्केको मुटु केले टाल्नु आँसुले टाल्दैन
म हाँसूँ पनि कसरी हाँसूँ, दुखाइ नै घट्दैन
हाँसूँ त भन्छु, पाइलाले तर काँढामा टेक्दछ
दौडन खोज्छु, मनले सँधै बोझ नै बोक्दछ
नहिँडूँ भने बसूँ म कहाँ, हिँडूँ त कुन बाटो
अगाडि जाऊँ बाटैले छेक्छ पछाडि ठाउँ छैन
बाँचिरहूँ भने हरेक सासमा जीवन नै दुख्दछ
नबाँची पनि भएको छैन मृत्युले छेक्दछ
दोधारमा यस्तो के गरूँ अब, सोधूँ म कसलाई
मान्छेको कुरा परै जाओस् छाया नि बोल्दैन
Related Posts
See Allमैले लेख्न शुरू गरेको, र तपाईँले पढ्न थाल्नुभएको अक्षरहरूको यो थुप्रो एउटा कविता हो । मैले भोलि अभिव्यक्त गर्ने, र तपाईँले मन लगाएर वा...