धैर्य \ यौलिया गेरगेइ
रातको सुकोमल मखमली तापमा पग्लिँदै,
आगामा फ्याँकिएको फोटो जसरी
तिम्रा सपनाभित्र पग्लिँदै,
तिम्रो हृदयको मरूभूमिमा आँशु जसरी पग्लिँदै,
अलकत्रालाई स्पर्श गर्दै
बाटाका धूलामाथि थोप्लाथोप्ला भएर पोखिँदै गरेको
तिम्रो अतितजस्तै विस्मृत भइसकेको वर्षा जसरी पग्लिँदै,
हिउँ चितुवाको नाकमा जमेको हिउँ झैं पग्लिँदै,
मेरो निष्ठाको प्रत्येक अंशमा सम्पूर्णताले पग्लिएर
पर्खिरहन्छु म ...
..........................................................
सुमन पोखरेलद्वारा अङ्ग्रेजीबाट अनुदित
..........................................................
Related Posts
See Allमैले लेख्न शुरू गरेको, र तपाईँले पढ्न थाल्नुभएको अक्षरहरूको यो थुप्रो एउटा कविता हो । मैले भोलि अभिव्यक्त गर्ने, र तपाईँले मन लगाएर वा...